Sławko Szydłowiecki, zwany również Sławoszem z Szydłowca, to postać o znaczącym znaczeniu w historii polskiego możnowładztwa. Pochodził z Odrowążów, a jego życie przypada na drugą połowę XIV wieku, co czyni go jedną z istotnych postaci tego okresu. Jego wpływ na rozwój rodu Szydłowieckich był nie do przecenienia.
Jako rycerz herbu Odrowąż, Sławko stał na straży tradycji rycerskich, które były kluczowym elementem w kształtowaniu społeczności szlacheckiej w Polsce. Szydłowiecki był nie tylko rycerzem, ale również dziedzicem Szydłowca, co nadawało mu znaczny status społeczny oraz wpływy w regionie.
Jego życie zakończyło się około roku 1433, jednak jego dziedzictwo żyje dalej poprzez potomków, którzy kontynuowali rody Szydłowieckich, przyczyniając się do bogatej historii Polski.
Rodzina i funkcje
Sławosz był blisko związany z rodziną Szydłowieckich, będąc bratem Jakuba Szydłowieckiego oraz Małgorzaty, która była żoną Piotra z Tułowic. Wydaje się, że Sławek pełnił funkcję duchownego w kościele katolickim.
Najprawdopodobniej Sławko mieszkał w dworze zlokalizowanym na placu św. Ducha. To właśnie w tym miejscu w roku 1528 Mikołaj Szydłowiecki zainicjował budowę kościoła oraz szpitala pod wezwaniem św. Ducha. W okresie od 1412 do 1423 roku Sławko sprawował rolę opiekuna grodu swojego brata Jakuba, co świadczy o jego zaangażowaniu w życie społeczne i religijne regionu.
Działalność
W historii Odrowążów, nazwisko „Szydłowiecki” z pewnością związane jest z braćmi Jakubem i Sławkiem, których pierwsze wzmianki można znaleźć w dokumencie z 1 stycznia 1401 roku. Zostali oni określeni jako „Bracia i Dziedzice z Szydłowca”.
Sławko, razem ze swoim bratem, odegrali istotną rolę w fundowaniu parafii oraz wzniesieniu drewnianego kościoła pod wezwaniem św. Zygmunta w 1401 roku. W ramach tych działań, zabezpieczyli dla nowo powstałego kościoła cztery łany roli, sadzawkę rybną, łąkę, las z barciami, a także dwie karczmy i dziesięciny.
Od 1412 roku do 1423 roku, bracia Jakub i Sławko wspólnie zarządzali Szydłowcem. W okresie pomiędzy 1412 a 1423 rokiem, Sławko pełnił tę funkcję samodzielnie. W 1413 roku, bracia dokonali zakupu od swojej siostry Małgorzaty, żony Piotra z Tułkowic, dziedzicznej części Szydłowca.
Na dzień 8 lutego 1427 roku, Jakub i Sławko ustanowili zasady dotyczące praw i obowiązków mieszkańców Szydłowca. Mieszczanie mieli z płacanym po jednym groszu od każdego domu, a tyle samo płacili od warzenia oraz sprzedaży piwa. Każdy z ogrodów obciążony był dodatkowo dwoma groszami, rzemieślnicy natomiast byli zobowiązani do płacenia po groszu od swoich warsztatów. Sukiennicy dostarczali oraz płacili dodatkowo od folowania i ram sukiennych.
Oprócz tych zobowiązań, właściciele miasta zadecydowali, że mieszkańcy Szydłowca będą płacić 6 denarów za każdą grzywnę szosu oraz zobowiązali ich do stawienia konia o wartości 3 grzywien w sytuacjach wojennych. W ramach rekompensaty, mieszkańcy uzyskali dostęp do lasu Karwa, usytuowanego za plebańską sadzawką, oraz do dąbrowy i innych gruntów użytkowanych jako pastwiska. Mieszkańcy mieli również prawo wyboru dwóch rajców, podczas gdy dalszych dwóch wskazywali właściciele miasta.
Genealogia
W tej sekcji przedstawiamy szczegółowe informacje dotyczące genealogii Sławka Szydłowieckiego. To podejście do genealogii pozwala na zrozumienie powiązań oraz kontekstu historycznego związanych z tą postacią.
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | N Odrowąż | _ | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| _ | _ | _ | _ | _ | Jakub Szydłowiecki | _ | Małgorzata Odrowąż | _ | Sławko Szydłowiecki | _ | _ | _ | _ | _ | _ | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Elżbieta Szydłowiecka | Stanisław Szydłowiecki | Mikołaj Szydłowiecki (młodszy) | Krzysztof Szydłowiecki | Jakub Szydłowiecki (starszy)Oceń: Sławko Szydłowiecki