Krzysztof Szydłowiecki, który przyszedł na świat 15 listopada 1466 roku w Szydłowcu, był znanym możnowładcą w historii Polski. Jego życie dobiegało końca 30 grudnia 1532 roku w Krakowie. W ciągu swojej kariery pełnił wiele istotnych funkcji publicznych.
W latach 1507–1510 odgrywał rolę podskarbiego nadwornego koronnego, co było zaszczytnym stanowiskiem związanym z zarządzaniem skarbem królewskim. W 1511 roku objął urząd podkanclerzego, a od 1515 roku stał się kanclerzem wielkim, co czyniło go jedną z najważniejszych postaci w administracji państwowej.
Oprócz roli kanclerza, Krzysztof Szydłowiecki sprawował również urząd wojewody krakowskiego w latach 1515–1527. Warto dodać, że piastował także funkcję kasztelana sandomierskiego od 1509 roku oraz kasztelana krakowskiego od 1527 roku. Jego wpływy obejmowały także stanowiska starostów generalnych i ziemskich w różnych miejscach, w tym:
- starosta generalny krakowski,
- starosta średzki,
- starosta nowokorczyński,
- starosta gostyniński,
- starosta sochaczewski,
- starosta łukowski,
- starosta leżajski.
Na koniec jego życia, w 1532 roku, Szydłowiecki otrzymał tytuł hrabiego na Szydłowcu, co było ukoronowaniem jego kariery i podkreśleniem jego znaczenia w historii Polski.
Życiorys
Urodził się w Szydłowcu jako syn Zofii z Goździkowa i Stanisława. W okresie dzieciństwa, jego ojciec skierował go na Wawel, gdzie spędzał czas jako towarzysz gier przyszłego króla Zygmunta Starego.
Krzysztof Szydłowiecki miał istotny wpływ na politykę zagraniczną Polski w czasach panowania Zygmunta Starego. Był zwolennikiem ściślejszego trzymania się obozu habsburskiego, a jego stanowisko miało zdecydowany wydźwięk antyturecki. W 1515 roku, razem z biskupem Piotrem Tomickim, zdołał wypracować znaczącą ugodę z Habsburgami, co zaowocowało historycznym zjazdem trzech monarchów w Wiedniu, który odbył się w lipcu tego samego roku.
W swoich działaniach politycznych był bezkompromisowym przeciwnikiem królowej Bony. Jego inicjatywy obejmowały również czteroletni rozejm z Albrechtem Hohenzollernem, który został podpisany 5 kwietnia 1521 roku. Ponadto, Szydłowiecki był sygnatariuszem aktów traktatu krakowskiego, który miał miejsce w 1525 roku.
W obliczu zagrożenia ze strony Turków i Tatarów, w 1530 roku przystąpił do zabezpieczania miasta Sambor, otaczając je solidnymi kamiennymi murami oraz fosą, co miało na celu wzmocnienie obrony.
W 1514 roku, zainwestował w dobra ziemskie, nabywając od biskupstwa lubuskiego za kwotę 10 000 florenów miasto Opatów wraz z Biskupicami.
Po swojej śmierci, został pochowany w Kolegiacie św. Marcina w Opatowie. Jego nagrobek, pochodzący z warsztatu Bartłomieja Berrecciego, został ozdobiony Lamentem Opatowskim, a współautorem nagrobka był Jan (Giovanni) Cini.
Przypisy
- Wijaczka 2014 r., s. 23.
- Lubczyński i Pielas 2014 r., s. 551.
- Zarchiwizowana kopia [online] [dostęp 13.09.2016 r.]
- Codyx diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dodgiel, t. 4, Wilno 1764 r., s. 255.
- Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, oprac. St. Cynarski, A. Falniowska-Gradowska, Kórnik: BK, 1990 r., s. 97, 263.
- Kieszkowski 1912 r., s. 10.
- WirtualnyW. Sztetl WirtualnyW., Sambor [online].
Pozostali ludzie w kategorii "Szlachta i monarchia":
Jakub Szydłowiecki (starszy) | Sławko Szydłowiecki | Elżbieta Szydłowiecka | Stanisław Szydłowiecki | Mikołaj Szydłowiecki (młodszy)Oceń: Krzysztof Szydłowiecki