Cmentarz żydowski w Szydłowcu

Obszar cmentarza wynosi około 2,7 ha, a w jego obrębie zachowało się blisko 2000 nagrobków. Najstarsze z nich datowane są na rok 1830. Wiele z tych nagrobków to macewy, które są tradycyjną formą żydowskiego nagrobka. Wielkość oraz forma macewy często odzwierciedlały status społeczny oraz zamożność zmarłego, a ich wygląd jest istotnym elementem sztuki żydowskiej. Warto zaznaczyć, że w obrębie nekropolii można znaleźć zarówno nagrobki dwuosobowe, jak i te o kształcie przypominającym sarkofag czy ścięty pień drzewa.

Każdy z nagrobków w Szydłowcu ma unikalny design, co czyni to miejsce interesującym zarówno z punktu widzenia historii, jak i sztuki. Macewy często zdobione są płaskorzeźbami z symboliką hebrajską, a wiele z nich pochodzi z XIX wieku. W 1957 roku cmentarz został zamknięty przez władze miasta, a dwa lata później rozpoczęto likwidację zachodniej części nekropolii, na której miejscu powstały budynki takie jak liceum oraz obiekt handlowy. Warto dodać, że nie przeprowadzono ekshumacji pozostałych na tym terenie zwłok.

Po zakończeniu wojny cmentarz został ogrodzony i wytyczono na nim bramę. W 1971 roku na jego terenie zamontowano tablicę upamiętniającą 16 000 pomordowanych Żydów z Szydłowca. W 2007 roku cmentarz przeszedł pod zarząd gminy wyznaniowej w Warszawie, która podjęła decyzję o budowie ohelu Biala-Rabinowiczów, co stanowi kolejny krok w kierunku zachowania pamięci o tamtejszej społeczności żydowskiej.